U Srbiji se danas obeležava državni praznik – Dan primirja u Prvom svetskom ratu, jer je 11. novembra 1918. godine, u Francuskoj, potpisano primirje između sila Antante i poražene Nemačke.
Na snazi je bilo do zaključenja konačnog mirovnog sporazuma u Versaju 28. juna 1919. godine, kada je formalno okončan ovaj rat poznat kao Veliki, u kojem je Srbija pretrpela strahovite ljudske gubitke i razaranja.
Centralna državna svečanost održana je kod Spomen-kosturnice branilaca Beograda u Prvom svetskom ratu, dok je u Zaječaru Dan primirja obeležen na Trgu oslobođenja, gde su stradalima počast odali i vence položili predstavnici Grada Zaječara, Vojske Srbije, boračkih udruženja i organizacija.
Ceremonija je počela intoniranjem himne Republike Srbije, a polaganju venaca prethodilo je podsećanje na najvažnije činjenice vezane za Veliki rat.
„Posle četvorogodišnjeg rata, najvećeg dotad u istoriji, 11. novembra 1918. u 11 sati potpisano je primirje. Kao Centralne sile borile su se Nemačka i Austrougarska, a na drugoj strani, sile Antante – Rusija, Francuska i Velika Britanija. Primirje je potpisano na teritoriji današnje Francuske na liniji ratovanja, u posebnom vagonu francuskog maršala Ferdinanda Foša, u šumi u blizini gradića Kompjenj. Ovim činom је dogovoreno primirje na zapadnom frontu, a srpska vojska je učestvovala na južnom frontu i tu je postigla najveći prodor koji je jedna od sila saveznica postigla – proboj Solunskog fronta“, čulo se danas u Zaječaru prilikom obelažavanja Dana primirja.
Srbija je najduže učestvovala u Velikom ratu i u odnosu na broj stanovnika podnela je najveće žrtve, i civilne i vojne. Oko milion i 200 žrtava je Srbija izgubila. Zaječar sa okolinom je imao oko 4.000 žrtava.
U znak zahvalnosti svim poginulim ratnicima u Balkanskim i Prvom svetskom ratu, čiji se grobovi nalaze širom Balkana, Evrope i Afrike, 1929. godine porodice poginulih, građani Zaječara podigli su spomenik u centru grada. Spomen obeležja tih godina podignuta su na 38 lokacija u okolnim selima.
Proboj Solunskog fronta u dvomesečnoj ofanzivi odlučno je uticao na skraćivanje Prvog svetskog rata. Došlo je do lančane kapitulacije država Centralnih sila: prvo Bugarske, zatim Turske i Austrougarske, i na kraju Nemačke.
Solunski front koji je bio dugačak 100 kilometara probila je Šumadijska divizija Druge armije, udarna pesnica na čelu sa Stepom Stepanovićem.
-Petnaestog septembra 1918. godine probijene su linije bugarsko-nemačke koje su utvrđene na planinskim visovima na severu Grčke, odnosno današnje Severne Makedonije, na visini od 1.600 metara, navode istoričari.
Dan pre toga, 14. septembra, sistematskom artiljerijskom vatrom napravljena je priprema, ali front je probijen pešadijom.
Šumadinci su dobili pohvalu od vrhovnog komandanta ukupnog fronta, francuskog generala Deperea, koji je naročito cenio srpsko junaštvo. U Kraljevini Jugoslavije to je bio dan slave srspke vojske i dan slobode.
Taj dan označava i početak sloma centralnih sila i na drugim frontovima, jer taj front je nagovestio slom centralnih sila i pobedu saveznika.
Posle proboja fronta doneto je 14 Vilsonovih tačaka – koje govore o tome koji narodi imaju pravo na stvaranje sopstvenih država.
Direktna politička posledica tog događaja je bila stvaranje zajedničke države sa Srbima preko Drine, Hrvatima i Slovencima.
U Kraljevini Jugoslaviji ovaj praznik je obeležavan na različitne načine – naročito je spektakularno bilo 1928. i 1938. godine, a ukazom kralja Aleksandra vrhovnog komandanta, mnoga udruženja, posebno udruženja rezervnih oficira su taj dan slavila kao svoj dan.
